Kolejną przeglądarkową grą na naszej klasie jest gra Pionierzy, nic innego jak kolejna produkcja od studia Plinga z wiernie zmienioną grafiką, a czemu tak piszę? Bo praktycznie większość systemów przypomina mi grę Leśna Przygoda. No dobra, ale przejdźmy do rzeczy, gra na nk Pionierzy jest grą typowo farmerską, z kilkoma funkcjami rozwijającymi funkcjonalność takich gier. Na początku tutorial prowadzi nas za rączkę opisując podstawowe systemy gry. Musimy zakończyć budowę ratusza, zbudować kilka domków, które zaczną nam co kilka godzin przynosić zyski w złocie, a także odbudować kilka innych struktur jak np. studnia, przynosząca wodę, jakże ważną i potrzebną dla ludzi do przeżycia. Oczywiście sama budowa domów ma także inne znaczenie bo dzięki ich większej ilości możemy zwiększać naszą populację, ale co najważniejsze, aby domu zaczęły w ogóle pracować i przynosić nam jakiekolwiek zyski to należy dostarczyć tam jedzenia, nikt przecież na głodnego nie będzie dla nas pracował.

W grze Pionierzy ważne są także surowce, bez nich nic nie zbudujemy, ale za to w prosty sposób możemy je pozyskać chociażby za pomocą oczyszczania terenów wokół naszej osady, czyli w skrócie drewno pozyskamy ze ściętych drzew, kamienie z usuwania okolicznych głazów, a żywność, no to już inna bajka, bo po to element farmerski tejże gry. Najpierw musimy przygotować specjalne działki pod uprawę, a później zakupując odpowiednie nasiona w sklepie gry je obsadzamy. To co musicie w tej chwili wziąć po uwagę to czas rośnięcia każdej z nich i to jak przekłada się to na ilość pozyskanej żywności z takiej działalności. Czas rośnięcia to mogą być równie dobrze minuty jak i wiele godzin. Oczywiście podobnie jak w grze Leśna Przygoda tak i tutaj w Pionierzy możemy zająć się także hodowlą różnego rodzaju inwentarza. Ich wzrost jest cykliczny i im większe sprzedamy tym uzyskamy za nie dużo lepsze profity. Pamiętajcie jednak, że do osiągnięcia całkowitej dojrzałości czasem wymagają kilki dni pracy. No ale czym by była gra farmerska Pionierzy bez możliwości sadzenia chociażby własnych sadów? Otóż i ta funkcjonalność została tutaj zaimplementowana. A już dla prawdziwych pasjonatów polecam dodawanie pięknych dekoracji, które urozmaicą naszą osadę.  

Gra Pionierzy niestety posiada znienawidzoną funkcją energii, każdy nasz ruch, każda czynność pożera za sobą jeden taki punkcik, a gdy się skończy musimy pokornie czekać na jej odnowienie.

To co na pewno nam się nie pozwoli nudzić to liczne zadania jakie oferuje nam gra Pionierzy. Choć początkowe mogą wydawać się głupie, ale pomogą nam poznać najważniejsze elementy rozsiane po każdej grze. Wszystkie zdobyte surowce, materiały składowane są w specjalnym magazynie, który możecie odwiedzić klikając Skład.

Dla wprawnego oka nie będzie problemem zauważanie, że w miarę naszego postępu zostaną odblokowane nowe możliwości, budynki, rośliny itp. Już na starcie widać, że będzie możliwość połowu ryb, dzięki odbudowaniu pomostu, a także pozyskiwanie większej ilości kamienia dzięki kamieniołom. Oczywiście rzeka też nie będzie problemem jeśli odbudować pomost, ale największym bólem może być fakt, że każdy budynek wymaga od nas posiadania różnego zestawu przedmiotów, aby go zakończyć. Znacie to z gry Leśna Przygoda. Ważne więc jest współpracowanie ze znajomymi z nk i wysyłanie próśb o najpotrzebniejsze przedmioty, ale pamiętajcie, że miło czasem się komuś odwdzięczyć.

Choć powoli przed chwilą zacząłem wchodzić w elementy społecznościowe w grze Pionierzy to i tak nie powinien nikogo zaskoczyć fakt, że można wysyłać prezenty, a póki co na razie tylko o nie prosić. Plus mamy możliwość pomagania sąsiadom w budowaniu ich osady poprzez ich cykliczne odwiedzanie. Oczywiście jak to w społecznościowych grach bywa możemy zaprosić więcej znajomych do wspólnej gry co może zwiększyć nasze szansę na kolejne prezenty i darmowe bonusy.

Z wyglądu gra Pionierzy nie prezentuje się jakoś tragicznie, choć postaci są dość śmiesznie zrobione i niekiedy wbudowane animacji mogą irytować. Śmieszy mnie jak chodzą, gapią się w górę, a jak idą z rogu do rogu to głowę zawsze mają w tym samym kierunku, nie wiem po co ten zabieg? Że niby co? Patrzą się na swojego boga? Na nas? Odpowiedzi zostawiam każdemy z Was do przemyślenia. Miłej gry.